Ciekawe Opisy Postaci

Opisy postaci dodajemy do osobistych notatek, albo kiedy odpowiadamy na pytania, lub po prostu gdy chcemy przedstawić jakąś postać czytelnikom, zanim jeszcze napiszemy opowiadanie. Często jednak zwyczajnie piszemy, że postać jest miła, ale czasem uparta i że lubi muzykę. Problem polega na tym, że taki opis mógłby pasować do każdej twojej postaci. Dzisiaj pokażę prosty sposób na omijanie zwykłych (i jednocześnie nudnawych) opisów. Spróbujemy poprawić oklepane zwroty na bardziej opisowe charakteryzacje, żeby dać twoim czytelnikom szerszy obraz tego, kim jest twoja postać.

Podstawowym błędem jest zazwyczaj wyliczanie suchych przymiotników, niepopartych przykładami. Pomyśl, co zabrzmi ciekawej? To, że twoja postać jest po prostu miła, czy może że jest zawsze uśmiechnięta, okazuje szacunek starszym i chętnie doradza innym, jeśli mają kłopot? Zastanówmy się. Jakie są najczęstsze bezużyteczne opisy?

1.Moja postać kocha zwierzęta/książki/filmy/muzykę itd.

Nie ma nic złego w tym, że się kocha zwierzęta. Pieski, kotki, kobry, tarantule, rekiny, słonie. Zwierzęta są super. Jednak napisz może jakieś konkrety. Musisz sprecyzować – kocha trzymać zwierzęta w domu, czy ogranicza się jedynie do oglądania Animal Planet? Co zwykle robi, gdy w pobliżu są zwierzęta? Oto przykład: „Kate rozpieszcza swojego kota.” A to oznacza, że Kate lubi koty, że ma kota i że poświęca mu dużo czasu.

Przykłady tego, co możesz napisać:

1.Moja postać pracuje jako wolontariusz w schronisku dla zwierząt.

1.Moja postać uczy się jeździć konno.

1.Moja postać obserwuje ptaki podczas wspinaczki górskiej.

1.Moja postać ma mnóstwo plakatów z dzikimi zwierzętami.

1.Moja postać czyta książki na temat pająków.

Wszystkie te przykłady są o kilka słów dłuższe od „moja postać kocha zwierzęta”, ale mimo to daje nam znacznie więcej informacji o charakterze postaci.

Jeżeli napiszesz „moja postać obserwuje ptaki podczas wspinaczki górskiej” dostaniemy informację, że twoja postać interesuje się ptactwem, a także uwielbia spędzać aktywnie czas.

„Moja postać czyta książki na temat pająków” informuje nas, że twoja postać pasjonuje się pająkami, oraz, że lubi czytać.

Nie pisz, że twoja postać lubi kwiaty. Pisz, że zajmuje się własnym ogródkiem, albo chce zostać kwiaciarką. Nie pisz, że lubi muzykę. Napisz, że słucha rocka albo Foster the People. Nie pisz, że lubi czytać. Napisz, że czyta fantasy, albo czytuje magazyny dla młodzieży. I tak dalej.

2.Moja postać lubi się dobrze zabawić.

Każdy bawi się nieco inaczej. To, co ja uważam za zabawę, innym może się wydać stratą czasu i vice-versa. Jeżeli piszesz, że twoja postać lubi się dobrze zabawić, to tak jakbyś pisał, że nosi ubrania albo codziennie korzysta z łazienki, bo KAŻDY lubi się dobrze zabawić. Co możesz więc napisać?

2.Moja postać lubi grać z kumplami w koszykówkę.

2.Moja postać lubi odwiedzać kluby nocne.

2.Moja postać lubi eksperymentować w kuchni.

2.Moja postać lubi czytać internetowe fanfiction.

2.Moja postać lubi oglądać seriale komediowe.

3.Moja postać jest lojalna wobec przyjaciół i zrobiłaby dla nich wszystko.

Ludzie piszą w ten sposób, by po prostu przekazać, że ich postać jest dobrym przyjacielem. Jednak nie oznacza to, że jest dobrą czy zdrową osobą. Ktoś na przykład może się przyjaźnić z czarnym charakterem i robić okropne rzeczy, tylko dlatego, że robi to w imię przyjaźni. Zanim napiszesz, że jedna osoba zrobiłaby WSZYSTKO dla drugiej, zapytaj sam siebie: Czy twoja postać nie przyszłaby do pracy, bo jej przyjaciel chciał z nią wyjść na kręgle? Czy twoja postać sprzedałaby samochód na który oszczędzała całe życie tylko dlatego, że jej przyjaciel zadłużył się poprzez gry hazardowe i nie miał jak ich spłacić? Piąty raz? Czy twoja postać kryłaby swojego przyjaciela, który popełnił przestępstwo? Czy twoja postać zostawiłaby chore na grypę małe dziecko, o drugiej w nocy, tylko po to, by przyprowadzić do domu przyjaciela, który leży na przystanku pijany lub pod wpływem narkotyków? Czy twoja postać oddałby swojego dziesięcioletniego dzieciaka jakiemuś sadyście tylko po to, by wyciągnąć przyjaciela z niewoli? I w końcu: Czy twoja postać skoczyłaby z wysokiego budynku na twardy beton, tylko dlatego, że jej przyjaciel ją o to poprosił, bo potrzebował niecodziennej rozrywki? Przyznaj się przed samym sobą – jeżeli odpowiedziałeś „tak” na którekolwiek z tych pytań, to twoja postać jest chora psychicznie, albo na usługach antagonisty tej historii. A jeżeli uważasz, że twoja postać nigdy nie zaprzyjaźniłaby się z kimś tak okropnym, pomyśl znowu. Przyjaciele, nawet jeżeli są dobrymi ludźmi, mogą czasem wpaść w kłopoty. Nawet jeżeli ten przyjaciel nie wydaje się być złym człowiekiem teraz, kto wie jak skomplikowane może być życie (wiem co mówię).

Co możesz więc napisać?

3.Moja postać zazwyczaj pomoże przyjaciołom – jeśli tylko wie jak.

3.Moja postać wstąpiła do wolontariatu i pomaga jak tylko może.

3.Moja postać zaopiekuje się swoim przyjacielem, jeśli ten jest chory.

3.Moja postać obroni swojego przyjaciela, jeżeli jest dręczony przez starsze dzieciaki.

3.Moja postać wytłumaczy coś, czego jej przyjaciel nie rozumie.

4.Moja postać ma temperament.

Być może nie wiecie, ale każdy ma jakiś temperament. Niektórzy większy, a niektórzy mniejszy. Pytanie, które musisz sobie zadać, to: „co denerwuje moją postać?”. I to wszystko, czego w tym wypadku potrzebujesz.

Przykłady:

4.Moja postać jest niska i denerwuje się, kiedy ktoś jej to stale wytyka.

4.Moja postać traci cierpliwość, gdy ktoś śmieci w jej pokoju.

4.Moja postać jest zirytowana, kiedy ktoś narusza jej przestrzeń osobistą.

4.Moja postać irytuje się, gdy widzi dziecinne i nieodpowiedzialne zachowanie.

4.Moja postać nie znosi, gdy słyszy, jak ktoś rozgłasza opinie, z którymi moja postać się nie zgadza.

5.Moja postać jest inna niż pozostali.

To chyba najgorszy, najgłupszy opis, jaki widziałam, a niestety często takie widuję. To błąd popełniany zazwyczaj przez amatorów, którzy są nowi, a chcą by ich postacie zostały zauważone, więc krzyczą: hej, hej, patrzcie na mnie, jestem taka unikalna!

W rzeczywistości postacie te są zwykle nijakie, albo widzieliśmy już wcześniej podobne.

Po prostu nigdy nie pisz, że twoja postać jest niezwykła. Spal to zdanie. Nigdy do niego nie wracaj. Zapomnij o tym.

Napisz jedynie charakterystykę postaci, bez tego dopisku. Jeżeli postać jest wyjątkowa, sama się obroni w opowiadaniu lub nawet samym swoim designem.

6.Moja postać jest niezręczna/niezdarna.

Tak jak większość ludzi. Spytaj sam siebie: jak i dlaczego twoja postać zachowuje się niezdarnie? Co sprawia, że czuje się niezręcznie? To nic trudnego, przerabialiśmy to trochę wyżej. Przykłady:

6.Moja postać nie potrafi zachować równowagi, stojąc na lodzie.

6.Moja postać w kółko opowiada suchary, z których tylko ona się śmieje.

6.Moja postać nie potrafi ciąć nożyczkami prosto, bo z nerwów trzęsą się jej ręce.

6.Moja postać jąka się w obecności kogoś, kto się jej podoba.

6.Moja postać nie potrafi wywiązywać się z terminów, dlatego czuje się niezręcznie, gdy musi się tłumaczyć.

W wielkim, podsumowującym skrócie, który mówi o wszystkich powyższych punktach. Nie pisz jaka twoja postać JEST. Pisz raczej o tym, co twoja postać ROBI.

Porównaj:

Moja postać kocha modę i muzykę.

Moja postać lubi układać włosy swoim przyjaciółkom. Posiada kolekcję płyt Lady Gagi.

Pierwsze zdanie jest niejasne i nie daje nam absolutnie żadnych użytecznych informacji. Przykład drugi pokazuje, że przedstawiona postać ma dobrych przyjaciół, którzy na niej polegają, że byłaby z niej całkiem dobra fryzjerka, oraz że jest fanką twórczości Lady Gagi.

Opisy postaci piszemy również w opowiadaniach, w takiej czy innej formie. Pamiętaj, że opisywanie całej postaci od góry do dołu nie pasuje do formy opowiadania. Jednak zabawne może się okazać pisanie o czymś nowym, o czym czytelnicy jeszcze nie wiedzą. Oto, co udało mi się stworzyć podczas opisu pokoju Abigail, w opowiadaniu Lampy i Butelki:

“Jedynym normalnym meblem wydawało się łóżko. Półka na książki była cała w nalepkach, a na niej stały mangi, głównie One Piece. Ściany gęsto pokrywały plakaty z postaciami z Cowboy Bebop, Free! czy Danganronpa, nie zabrakło też niebieskowłosej Miku. Na podłodze walały się konsolki, cartridge Pokemon oraz pluszaki – w tym na pewno Pikachu. W rogu stał manekin z przebraniem Mikasy z Attack on Titan. Na szafce nocnej leżał czarny notatnik z napisem Death Note. Gary powoli wycofał się z pokoju i grzecznie wrócił do salonu, czekając aż Abigail przyniesie im kawy.”

Opis nie jest idealny, ale pisząc opowiadanie mogłam po prostu rzucić w pewnym momencie: “Abigail jest fanką anime”, a nie byłoby to już tak informacyjne czy zabawne do przeczytania. :)